Ondanks een relatief gunstig beeld over de armoedesituatie in Best ligt toch een forse opgave voor. Zo blijkt dat 5% van de huishoudens in Best moeite heeft om rond te komen. In Best gaan 100 huishoudens naar de Voedselbank. En daarbij moet worden opgemerkt dat heel veel mensen in een armoedesituatie niet worden bereikt. De inzet op de zogenaamde vroegsignalering en op de verborgen armoede vraagt daarmee uitdrukkelijk aandacht.
Met tal van activiteiten van vele spelers wordt de aanpak van de armoede vormgegeven en is ad-hoc ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen. In die zin wordt er door de gemeente en de betrokken externe spelers daadwerkelijk gepresteerd. Met inzet en enthousiasme – ook van vele vrijwilligers – wordt gepoogd de armoedesituatie in Best te verbeteren.
Tegelijk komt daarbij een beeld naar voren van verouderd beleid, ad-hoc beleidsmatige aanpassingen, geen systematische doorvertalingen van beleid naar uitvoering, het ontbreken van overzicht op de verschillende regelingen en veelsoortige activiteiten en een beperkte regie vanuit de gemeente. Zowel het beleid als de uitvoering is versnipperd en fragmentarisch. Als belangrijkste reden wordt hiervoor de beperkte personele capaciteit genoemd.
Bij de betrokken spelers (zowel gemeentelijk als extern) is er behoefte aan overzicht, het aanbrengen van meer samenhang en afstemming in de uitvoering en meer deling van informatie. Daarbij verwachten de verschillende spelers (meer) regie vanuit de gemeente.

Het onderzoek is sterk gericht op de uitvoering van het armoedebeleid. Onderzoeksvragen zijn:
* Wat is het beleid van de gemeente Best met betrekking tot armoede;
* Op welke wijze wordt uitvoering gegeven aan dit beleid, wie is daarbij betrokken en hoe is de rolverdeling tussen alle betrokkenen?
* Worden de mensen voor wie het beleid bedoeld is, bereikt? Hoe ervaren zij het gebruik van regelingen en de ondersteuning die aangeboden wordt?
* Welke resultaten worden behaald, is het beleid effectief?
* Welke mogelijke verbeteringen in beleid en uitvoering. zijn er?