De centrale boodschap uit dit onderzoek is de wenselijkheid van een tactische uitwerking van het seniorenbeleid. Daarmee kan het gat tussen strategie (de doelen over inclusief beleid) en de vele projecten en activiteiten op operationeel niveau worden gedicht. Gelet op de rol van de vele interne en ook externe spelers is het wenselijk een dergelijk uitvoeringsprogramma in coproductie op te stellen en levend te houden. Daarbij hoort ook dat er eigenaren van de uitvoeringsacties worden benoemd.
Aandachtspunten in een dergelijk uitvoeringsprogramma zijn in ieder geval: een scherpere aansluiting op de leefwereld van senioren, een scherpe inzet op de preventieve aanpak en van collectieve voorzieningen, afspraken over de afstemming in de uitvoeringsacties tussen de vele bij de vergrijzingsopgave betrokken spelers (professionals en vrijwilligersorganisaties), een gebiedsgerichte benadering met vooral ook aandacht voor verschillende vormen van seniorenhuisvesting en voor de sociale structuren en netwerken in de wijken. De relatief sterk vergrijzende buurten als Wilhelminadorp, Kantonnier, Naastenbest, Centrum/Oud Best en Hoge Akker zijn daarbij prioritair.
Het gaat dan wel om een realistische uitvoeringsprogramma. Dit wordt hier benadrukt, gelet op de huidige onbalans tussen ambities en concrete uitvoeringsmogelijkheden. Deze worden sterk beperkt door de beperkte capaciteit en de discontinuïteit binnen de ambtelijke organisatie.

Hoe ziet de praktijk van het seniorenbeleid eruit , op welke wijze wordt uitvoering gegeven aan het beleid van de gemeente Best met betrekking tot de vergrijzing? Welke spelers zijn betrokken, en hoe is de onderlinge rolverdeling? Welke resultaten worden geboekt? Welke verbeteringen in de uitvoering (en zo nodig ook in het beleid) zijn mogelijk en wenselijk?