Den Haag investeert honderden miljoenen in grote projecten, maar stuurt niet op het beoogde effect. Bij besluitvorming voorafgaand aan een groot project besteedt het gemeentebestuur aandacht aan de maatschappelijke effecten die men van het project verwacht. Na de start van de bouw wordt hierop echter niet meer gestuurd. Gevolg is dat, wanneer tijdens de uitvoering van het project aanpassingen nodig zijn, de beoogde maatschappelijke effecten achter de horizon verdwijnen. Veel projecten worden daardoor uiteindelijk alleen nog gebouwd om ze op tijd en binnen budget af te krijgen, zodat de financiële schade beperkt blijft, maar dienen niet meer het beoogde effect.

In hoeverre is de sturing tijdens de uitvoering van grote projecten gericht op een evenwichtige afweging tussen de operationele sturingsaspecten tijd, geld en prestaties aan de ene kant en de beoogde maatschappelijke effecten van het project aan de andere kant?